Betrap jij jezelf er dikwijls op dat je uit onmacht staat te schreeuwen tegen je opstandige peuter, kleuter of tiener? En voel je je daarna een hopeloos slechte ouder? Je bent niet de enige. Én er is hoop. Maar het vraagt inzicht en inzet van je.
Omgaan met brutaal of negatief gedrag
Je kind misdraagt zich verschrikkelijk. Hij is brutaal, slaat of gooit spullen kapot. En jij bent al zo moe en hebt al zoveel op je bordje. Dat is dan de druppel. Je voelt je woest! Je kan hem wel wat! En dan schreeuw je ‘ben je helemaal gek geworden!’. ‘Naar je kamer!’ Of je roept ‘vandaag geen tv!’. Tegelijkertijd heb je al spijt van wat je gezegd hebt, want nu moet je het ook nog doen. En dat uurtje tv is nou net het uurtje dat jij even je handen vrij hebt. Herkenbaar?
Waarom schreeuw je tegen een kind dat zich misdraagt?
- Je schreeuwt omdat er door het gedrag van je kind iets in je geraakt wordt. Oud zeer van jou, dat niet zozeer met je kind te maken heeft, maar dat getriggerd wordt door zijn gedrag. En in plaats van dat te erkennen en er verantwoordelijkheid voor te nemen, treedt je afweer in werking en reageer je je af op je kind.
- Door dit onbewuste proces zie je niet meer dat jouw kind je iets probeert duidelijk te maken. Een kind misdraagt zich niet om jou expres te jennen, maar omdat er een onvervulde behoefte is. Een behoefte die gezien wil worden en die jij kan vervullen. Maar daar ben je op zo’n moment blind voor, want je vat het persoonlijk op en je zit volop in je afweer.
- En het helpt al helemaal niet als je lontje toch al kort is omdat je niet goed genoeg voor jezelf gezorgd hebt, moe bent en teveel op je bordje hebt.
Hoe stop je het?
- Het begint allemaal met commitment: met een duidelijke belofte aan jezelf en aan je kind dat je stopt met schreeuwen en eerlijk naar jezelf zult kijken. Je kunt het er met je kind over hebben en er vertellen wat er gebeurt bij je en dat je besloten hebt het voortaan anders te doen. Dat betekent niet dat het nooit meer helemaal mis zal gaan, maar het begint met een duidelijk besluit.
- Als je je kind wilt leren om op een gezonde manier met zijn emoties om te gaan, dan is het belangrijk dat je daarin een goed voorbeeld voor hem bent en dat je het dus niet op een schreeuwen zet op het moment dat zijn gedrag je niet bevalt. Merk het op als je geraakt word. Erken je gevoelens, haal diep adem en sta de emotie toe zonder erop te reageren. Neem even afstand als het mogelijk is.
- Geef ook je kind de ruimte voor zijn emoties. Zie in dat zijn gedrag niet persoonlijk is en dat hij het moeilijk heeft als hij zich misdraagt. Wacht met praten totdat de storm overgewaaid is en hij eraan toe is.
- Zoek hulp om oud zeer te verwerken als je merkt dat je vaak geraakt wordt door je kind. Het maakt je een veerkrachtiger en blijer mens en daarmee automatisch een evenwichtiger ouder.
- Wees liefdevol voor jezelf. Zorg voor jezelf. Neem voldoende rust. Zet je telefoon en andere elektrische apparaten regelmatig uit. Ga sporten of wandelen in de natuur. Je kunt zoveel meer hebben als je batterij vol is.
- Zorg elke dag voor een paar (wat langere!) momenten van echt contact met je kind. Deze laatste tip is vaak een wondermiddel! Want zonder dat we het doorhebben, zijn we zo druk met van alles en nog wat dat er maar weinig momenten zijn dat we onze kinderen onze onverdeelde (!) aandacht geven. Het gevolg daarvan is dat je kind negatieve aandacht gaat vragen. En als je daarnaast jezelf niet voldoende aandacht hebt gegeven, dan kun je één plus één optellen.
Verbinding
Uiteindelijk is het sleutelwoord verbinding. Allereerst verbinding met jezelf. En dat kun je nu eenmaal alleen zijn als je pijnlijke gebeurtenissen uit het verleden verwerkt hebt en als je jezelf de ruimte en de rust geeft om regelmatig gewoon te ‘zijn’. En alleen vanuit verbinding met jezelf is echte verbinding met je kind mogelijk.