In mijn artikel De kenmerken van een narcist beschreef ik wat de narcistische persoonlijkheidsstoornis is en aan welke eigenschappen je een narcist aan kunt herkennen. In dit artikel wil ik dieper ingaan op het masker van de narcist. Het is namelijk om zijn (of haar!) vaak tot in de perfectie uitgevoerde masker dat een narcist dikwijls jarenlang zijn gang kan gaan en zelfs levens kapot kan maken, zonder dat buitenstaanders opmerken wat er werkelijk aan de hand is. Om het masker van de narcist te kunnen begrijpen, is het belangrijk dat je eerst inzicht krijgt in het onderliggende probleem bij narcisme.
Niet-verbondenheid
In de kern gaat het bij de narcistische persoonlijkheidsstoornis over niet-verbondenheid. Een narcist is om verschillende redenen niet in staat om in contact te zijn met zijn ware zelf (zijn essentie of, als je wilt, zijn ziel)[1]. Dit is problematisch als je bedenkt dat je alleen vanuit verbinding met jezelf in (authentiek) contact kunt zijn met de mensen om je heen. Je kunt pas echt voelen en begrijpen wat een ander voelt als je contact kunt maken met je eigen diepste gevoelens. Je kunt pas (onvoorwaardelijk) van iemand houden als je in contact kunt zijn met de liefde in jezelf. Deze niet-verbondenheid verklaart het gebrek aan empathie en geweten van de narcist die door zich niet te verbinden met een ander ook zijn eigen pijn niet hoeft aan te gaan.
Leeg omhulsel
Omdat een narcist dus eigenlijk niet weet wie hij ten diepste is, klampt hij zich krampachtig vast aan het (ideaal)beeld dat hij van zichzelf heeft gecreëerd. Het masker van de narcist is dus slechts het lege omhulsel waarmee hij zich aan de buitenwereld presenteert.
Waarom en hoe gebruikt een narcist het masker?
- Het masker biedt de narcist de mogelijkheid om zich goed te voelen over zichzelf. Hij houdt zichzelf voor dat hij iemand anders is dan hij in werkelijkheid is, omdat het pijnlijk voor hem is om met zijn innerlijke leegte geconfronteerd te worden.
- Het masker dient om hem te beschermen tegen het morele oordeel van gewone mensen die natuurlijk helemaal niet zitten te wachten op egocentrisch en gewetenloos gedrag. Hij doet dat door hen te imiteren en sociaal geaccepteerd gedrag te vertonen als de situatie daarom vraagt.
- Door zich anders of beter voor te doen dan hij is, dient het masker om de aandacht naar zich toe te trekken, te manipuleren en de ander te verleiden om zich zo aan hem te binden in een parasitaire relatie. Uiteindelijk heeft hij namelijk de energie van de ander nodig om zijn eigen innerlijke leegte te compenseren. Hij krijgt die energie door middel van aandacht en bewondering, maar ook door iemand ‘leeg te zuigen’ door hem psychisch te doen bloeden.
Hoe ziet het masker eruit?
Het masker kan er op allerlei manieren uitzien: van heel gewoon, superieur, sympathiek en charismatisch, redelijk en gewetensvol, zorgzaam, tot hulpbehoevend, gekwetst en meelijwekkend. Een narcist draagt lang niet altijd hetzelfde masker. Omdat het masker leeg is en geen diepgang heeft, kan het met gemak verwisseld worden voor een ander masker, afhankelijk van de omstandigheden.
Doorzichtig of geraffineerd
Het masker kan vrij onbeholpen en doorzichtig zijn, maar het is vaak ook bijzonder geraffineerd en overtuigend. Omdat het masker een kwestie van overleven is, steekt de narcist vaak veel energie in het perfectioneren ervan. Het is soms zo goed, inclusief gezichtsuitdrukkingen, stemgebruik, emoties en menselijke foutjes dat het niet van echt te onderscheiden is, zelfs niet door een professional.
Niet vol te houden
Omdat al deze onechtheid veel energie kost, kan een narcist dit niet de hele tijd volhouden. Er zijn momenten of periodes dat hij zich laat gaan en zijn ware aard laat zien. Of er is een omgeving waar de narcist het masker draagt en een andere waar het masker vaker afgaat. Denk aan de charmante, altijd vriendelijke en beschikbare collega die thuis haar gezin terroriseert. Of juist de perfecte partner en vader die zijn positie als arts, rechter of leraar misbruikt om leed bij mensen te veroorzaken. De energie die hij aan deze mensen onttrekt, stelt hem weer in staat om tijdelijk zijn ‘brave’ masker op te zetten.
Kloof tussen werkelijkheid en leugen
De kloof tussen de werkelijkheid en de leugen (het masker) is soms zo groot, dat als iemand achter de ware aard van de narcist komt hij het gewoonweg niet kan geloven en de werkelijkheid blijft ontkennen. Ook zal de narcist er alles aan doen om de ander aan zichzelf te doen twijfelen als deze hem confronteert met zijn ontdekking. Het kan soms wel jaren duren voordat iemand de gelikte façade van de narcist helemaal doorziet. En dan kan het nog een hele klus zijn om van hem los te komen.
Een narcist ontmaskeren
De meeste mensen kijken echter niet verder dan het masker, simpelweg omdat hun contact met de narcist minder intensief is. Als iemand dan zijn inzichten over de narcist met zijn omgeving deelt, kan deze eerste zelf nog weleens voor gek verklaard worden: ‘Hoe kun je nu kwaad spreken over zo’n aardig persoon?’. Het komt regelmatig voor dat er conflicten ontstaan tussen hen die de narcist doorzien en hen die het voor hem opnemen. Ondertussen zit degene die het allemaal heeft veroorzaakt, namelijk de narcist zelf, van een afstandje handenwrijvend toe te kijken.
Omgekeerde wereld
Stel je de volgende situatie voor:
Een aardige, door iedereen gerespecteerde vrouw heeft hier en daar laten weten aan haar omgeving dat haar echtgenoot psychische problemen heeft en dat ze zich ernstige zorgen om hem maakt. Dán wil deze echtgenoot van haar scheiden en hij staat erop dat hij de voogdij over de kinderen krijgt. De vrouw is zichtbaar aangedaan en zegt er kapot van te zijn. Er volgen nare rechtzaken en de vrouw weet iedereen te overtuigen van de labiliteit van de man. De gezamenlijke vrienden kiezen de kant van de vrouw. Ze vinden het verschrikkelijk dat de man nare dingen over haar beweert om, zoals de vrouw zegt, de voogdij te krijgen. Zij is immers altijd zo aardig en hartelijk. De rechter wijst de kinderen toe aan de vrouw. De man blijft berooid achter.
Weet jij wie je zou geloven? Of zou je zeggen: waar twee strijden hebben twee schuld?
Slachtoffer en dader
Het gebeurt vaak dat de narcist zijn slachtoffer (of degene waarop hij zijn pijlen heeft gericht) als dader aanwijst en zelf in de rol van het slachtoffer stapt. Hij maakt dankbaar gebruik van zijn masker om zijn omgeving te beïnvloeden en de werkelijkheid te vervormen zodat alles anders lijkt dan het is. Hij gaat daarbij vaak uiterst uitgekookt en geniepig te werk, door bijvoorbeeld zoals in de situatie hierboven al van te voren twijfel te zaaien over de geloofwaardigheid van het slachtoffer.
Dubbele agenda
Het zal je inmiddels duidelijk zijn dat narcisme niet te herkennen valt aan een paar oppervlakkige gedragskenmerken, maar dat het probleem zich op een veel dieper niveau afspeelt. Iedereen kan zich weleens egoistisch gedragen en iedereen kan zich beter voordoen dan hij is. Het verschil tussen een narcist en een niet-narcist is de dubbele agenda van de eerste. Een narcist gebruikt zijn masker(s) met het uitdrukkelijke doel om te némen en de ander daarbij berooid achter te laten.
Als narcisme soms zo moeilijk te herkennen is, hoe kun je dan zorgen dat je niet in de val van een narcist trapt?
Ik denk dat het in ieder geval helpt om je kennis erover te vergroten. En ook al kun je niet altijd zeker weten of je met een narcist te maken hebt, je kunt vaak wel voelen dat je met een persoon te maken hebt waar je beter afstand van kunt nemen. Op het moment dat je merkt dat iemand je leegzuigt (je voelt dat letterlijk aan je energieniveau), ineens een heel andere kant van zichzelf laat zien, dat iemand je van jezelf verwijdert door bijvoorbeeld negatieve gedachten te voeden of je niet de kans geeft om tot jezelf te komen, je aan jezelf doet twijfelen, mensen tegen elkaar opzet, jou of iemand anders omlaag haalt, al is het maar op de meest subtiele manier, dan is tijd om alert te zijn.
Je reactie hieronder is welkom! Gebruik de ruimte hieronder niet om te spuien. Alleen beknopte reacties zullen worden toegelaten.
Ik kan gezien mijn drukke bezigheden helaas niet meer persoonlijk reageren op alle reacties. Wil je een afspraak maken voor coaching in Wassenaar of Den Haag zodat ik je verder kan helpen? Neem dan gerust contact met me op.
[1] ‘…wat ontbreekt is geweten, bewustzijn, de essentie van het menszijn zelf.’ (Jan Storm, Destructieve Relaties op de Schop).
Beste Wim,
Dank je wel voor je reactie op mijn artikel. Ik lees dat het erg herkenbaar is voor je en wat goed dat je de knoop hebt doorgehakt en voor jezelf bent gaan staan. Ik denk dat het ook altijd belangrijk is om te kijken naar hoe het komt dat je juist in zo’n relatie terecht bent gekomen. Wat werd/wordt er geraakt in jou door deze situatie? Dat stukje is van jou en daar mag jij naar kijken. Al was het alleen maar om te voorkomen dat je weer in zo’n relatie terecht komt.
Ik wens je het allerbeste! Hartelijke groet, Suzanne
Ook ik heb te maken met mijn narcisten in mijn leven. Het zijn misslijk makende mensen die hele vieze spelletjes spelen over de rug van een ander. Je hebt het te laat door, maar door veel te praten en te lezen ga je het herkennen en sta je veel sterker in het leven als ooit te voren. Jammer dat je wel mensen om je heen verliest maar dat waren geen echte vrienden.
Ik heb met tranen in mijn ogen je artikel gelezen. Draai in je voorbeeld de rollen om en je hebt een deel van mijn huwelijksverhaal… Hij verklaart me gek, een zotte perfectioniste, hij kijkt nooit naar me om, ook niet naar zijn kinderen; enkel zijn vrienden tellen. Hij zit meer op café dan hij thuis is en thuis doe ik alles alleen, van huishouden tot papierwerk en opvoeding van de kinderen, onze kinderen samen. Echt gezamenlijke vrienden hebben we niet, het zijn ZIJN vrienden en ik sluit me aan. Mijn vrienden heeft al lang weggejaagd.
Nu heb IK beslist om te scheiden, omdat het voor mij en de kinderen niet meer leefbaar is en hij hangt het slachtoffer uit. En natuurlijk kiezen zijn vrienden volop zijn kant, want hij is toch zo’n goede vader, zo’n toffe gast… Dat hij nooit naar een oudercontact ging of ook maar een uur zelf voor zijn kinderen heeft gezorgd, vragen ze niet naar. Een dag niet bij de maten langsgeweest voor een dosis pinten, is een dag verloren. Dat zijn kinderen hem liever zien gaan dan komen is ook mijn schuld… Ze zijn tieners en kiezen resoluut voor hun mama, want zij zijn erbij als hij thuis is (meestal dronken), zij kennen hem zonder zijn masker… en toch zijn ze zogezegd gemanipuleerd door mij.
Ik dacht echt dat ik hem kon helpen. Dat als ik hem graag genoeg zag, hij zou veranderen. Ik heb geduld gehad, een warm nest gebouwd. Ik heb gewacht… lang gewacht…
De beslissing van de scheiding is aan mij en toch huil ik tranen van pijn… ik ben HSP… Maar ik ben niet van plan om berooid achter te blijven! Ben ik dan toch narcist?
Lieve Heidi,
Dank je wel voor je reactie op mijn artikel. Ik ben blij dat het in ieder geval herkenning bij je oproept en ik hoop dat je je daardoor gesteund voelt. Misschien helpt het je ook om te weten dat een narcist zichzelf nooit de vraag zou stellen: ‘ben ik dan toch de narcist?’.
Ik wens je veel sterkte. Zorg maar goed voor jezelf en je kinderen. En focus je op jou en zo min mogelijk op hem. Dat heb je al lang genoeg gedaan.
Hartelijke groet,
Suzanne
Lieve Heidi, wat goed je verhaal te lezen. Ik herken erg veel ervan. Gelukkig heb ik geen kinderen. Maar de scheiding is een hel. Hij bedreigt me en is woedend. Nee. Je bent niet berekenend. Je komt voor je eigen toekomst en die van je kinderen op! Hou je sterk! Lisanne
Lieve Heidi ik begrijp geel goed wat jij gevoelt hebt ik zit Er nu midden in
Ik zou graag in contact met je willen komen misschien door praten kunnen we elkaar bijstaan
Groet bella
Herkenbaar. Heb 30 jaar relatie. Pas sinds een jaar ben ik dingen gaan zien. Ik ben uitgeput, moe. Weet niet hoe je hier uit moet komen. Ook iedere keer maar de hoop hebben dat het goed komt. Mijn hoofd maakt overuren. Hjj brengt me ook constant in verwarring.
Ik zou ook graag contact willen met lotgenoten. Misschien helpt dit om sterker te worden.
Ik maak precies hetzelfde mee, ook met kinderen.. Ben gescheiden, maar wat een rollercoaster. Tegen de kinderen zegt hij dat hij nog van me houdt, zij zien het niet, dus ik ben in hun ogen ook de boosdoener. Krijg rare vragen. Ik heb een negatief zelfbeeld, maar moet positief blijven, erboven staan. Lastig.
Elkaar positieve bemoediging geven helpt.
Prima artikel! Heel herkenbaar. Ik heb 7 jaar een relatie met een narcist gehad. En nu was ik redelijk hersteld hiervan middels emdr. Had weer energie en had weer vertrouwen in mezelf. Nu ben ik wederom een narcist tegengekomen. De vriend van mijn buurvrouw. Heb dingen heel vaak afgehouden omdat ik daar niet tussen wilde zitten, maar uiteindelijk toch voor de bijl gegaan. Steeds aantrekken en afstoten. Heel vaak liegend en verantwoordelijkheid afschuiven. Hij was geweldig en alle anderen zijn sukkels. Dit deugde niet, dat deugde niet. Geen empathie of sympathie. Heel veel denigrerende opmerkingen. Gelukkig gaf mijn intuïtie al aan dat het niet klopte en ik hem niet vertrouwde. Hij dreigde ook steeds “ga dan naar je buurvrouw, dan weet je of het uit is of niet”. Heb toen gezegd dat ik niet thuis was en toen haalde hij de buurvrouw op met zijn auto om uit eten te gaan…hoezo het was al twee weken uit. Tja…toen ben ik de volgende dag zelf naar de buurvrouw gegaan om alles te vertellen en te zeggen dat ze te maken heeft met een narcist. Haar reactie was dat ze dat al dacht en dat ze het allemaal al vreemd vond. Twee dagen later appte ze me doodleuk dat ze toch niet dacht dat hij een narcist is. De hele week is ze er elke nacht blijven slapen. Vreemd dat zij het niet wil geloven en dat ze gewoon door blijft gaan, ondanks mijn verhaal en iemand die een half jaar eerder al aan haar deur heeft gestaan om dit aan te geven. Tja..dom, zielig en triest dat ik haar niet kan helpen. Ze zit in het web vast en wil er niet aan. Meid, ik hoop dat je jezelf niet gaat verliezen. Gelukkig had ik het wel in de gaten.
Sorry, dit moest ik even kwijt.
Hoi Suzanne,
Ik heb je artikel gelezen en het bied me steun.
De ex partner van mijn vriend heeft kenmerken van deze stoornis.
Samen hebben we een kind op te voeden helaas gaat dit niet gemakkelijk. We worden met enige regelmaat over dondert met false beschuldigingen(projectie) en zwartmakerij. op het school plein voelt ze zich waarschijnlijk erg onzeker en keert veel mensen tegen mij.
Ook afspraken die gemaakt zijn note benen door haar zelf verdraait ze zodra het haar beter uit. Anders om is er natuurlijk altijd afwijzing. Wat zou jou advies zijn betreffende de gemaakte afspraken. Haar de vrije Hand geven in als ze wat wil wijzigen. Maar daar dus nooit zelf iets in kunnen wijzigen of juist grenzen in aan geven? Groet Cindy
Dag Cindy,
Dank je wel voor je vraag. Je eigen grenzen respecteren is erg belangrijk in deze situaties. Belangrijk daarbij is dat je zo min mogelijk de strijd aangaat. Dat lukt alleen als je vanuit rust kunt blijven staan voor jezelf, als een boom in een storm. Onaangeraakt. Het is vaak een hele weg om zo te kunnen leren blijven staan en daarvoor hebben we vaak wat werk te verrichten in onszelf. Daarom is het zo belangrijk dat je steeds kijkt naar: wat raakt deze ander en haar gedrag in mij aan? Dat stukje is van jou en alleen daar kun jij wat mee. Ik hoop dat je hier wat aan hebt!
Hartelijke groet, Suzanne
Ik heb bijna negen jaar een relatie gehad met in mijn beleving een narcist. Ik voldeed nooit aan haar eisen, ik knokte niet voor onze relatie en ik mocht mijn handen dicht knijpen met een partner zoals zij die veel geduld had. Ze heeft de meest kwetsende dingen tegen mij gezegd. Daarmee lokte ze mij uit de tent want het deed zon pijn dat ik enorm boos werd. Onlangs zijn wij ter afsluiting van onze relatie naar de sauna geweest. Die dag werden wij constant gevolgd door een man en zij vond het geweldig, terwijl ik vond dat hij stalkende gedrag vertoonde. Ze zei jij bent gewoon jaloers. Daarna heb ik afstand van haar genomen. Door alles ben ik nog onzekerder geworden over mijzelf dan ik al was.
Wauw als 2 druppels hetzelfde.
Mijn zoon heeft een relatie met een narcist. Nadat veel van zijn contacten zijn verbroken, lijkt het er op dat ook het contact met mij als ouder verbroken wordt. Hoe kan ik ingrijpen, hem confronteren met zijn narcistische relatie zal tot een definitieve breuk leiden, verwacht ik. Wat zou ik anders kunnen doen?
Alvast heel erg bedankt voor je reactie!
Beste Arnold,
Als je met je zoon praat, praat dan niet over zijn partner (dat werkt averechts) maar praat over hem.
Misschien zie je aan hem dat hij niet gelukkig is en kun je hem dat vertellen?
Je weet dat hij zijn vrienden niet meer ziet en kunt hem vragen hoe dat voor hem is. Mist hij ze? Begrijp je wat ik bedoel?
Verder is het jouw taak als ouder om je zoon zijn eigen pad te gunnen, hoe moeilijk dat ook is.
Vertel hem eventueel hoe jij je voelt. Dat je bang bent dat hij ook het contact met jou verbreekt bijvoorbeeld.
Dat je van hem houdt en dat hij altijd welkom bij je zal zijn.
Hij moet zelf zijn conclusies trekken, dat kun jij niet voor hem doen.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Ik wens je er heel veel sterkte mee.
Hartelijke groet, Suzanne
Ik ben 75 jaar, en sinds een jaar woon ik op een mooi appartement. We wonen met 4 weduwen aan 1 galerij. Nu naar een jaar krijg ik door wat mijn buurvrouw van mij vraagt.!! ze belt minstens 2x soms 4x per dag aan ,en stapt te pas en te onpas binnen.
Ze vind het normaal dat ik haar met de auto naar de kapper en gehoorwinkel breng.
Ze praat ook lelijk over andere mensen, luistert niet , leent spullen die ze niet terugbrengt………………
Op dit moment probeer ik afstand te nemen, en heb ik verdriet over haar gedrag.!!
Ze is 2 jaar ouder als ik, nog kwiek en gaat nog overal naar toe. Ze vind zich mooier en beter dan andere. Is afstand nemen een goed idee.????
Ze word wel boos als ik niet doe wat zij wil, maar belt een paar dagen later toch weer aan, alsof er niets gebeurd is. ben onzeker.!! groet Geertje
Dag Geertje, Dank je wel voor je reactie en je openheid. Wat een lastige situatie! Er is eigenlijk maar één goed antwoord op dit soort gedrag: heel duidelijk en vriendelijk je grens aangeven, zo vaak als nodig is. Daarnaast is het natuurlijk goed om te kijken wat er zo geraakt wordt in je door deze situatie. Dat heeft weer met jou te maken en daar mag jij wat mee doen. Uiteindelijk kun je zo heel veel leren en groeien van een dergelijke situatie en er als een sterker mens uitkomen. Mocht je ik je daarbij als coach kunnen helpen, dan hoor ik het graag.
Hartelijke groet, Suzanne
(Hyper)narcisme wordt helaas nog te weinig erkend bij vrouwen en vooral rechtbanken en instanties als RvdK willen dat al helemaal niet zien. De man is slachtoffer van een dergelijke narcistische vrouw, exact beschreven zoals hierboven met haatzaaierij op een zeer subtiele manier, wordt letterlijk kapot gemaakt door deze narcist maar ook nog extra door de velerlei moedervriendelijke instanties en waarbij het kind opgroeit met een narcistische moeder en de vader achterblijft als een gebroken vader die zogenaamd zijn verantwoording niet zou willen nemen in de opvoeding van zijn kind en de moeder doodleuk met alle subsidies, toeslagen en alimentatie een nieuwe relatie instapt en zich gesterkt voelt door haar omgeving en zich powervrouw voelt door van de man af te zijn die naar tegen haar deed toen hij haar masker doorzag.
Iemand in een kwetsbare situatie want daar valt het meest van te halen. Ze hebben geen zielsbewustzijn. Proberen negatieve emoties aan anderen te onttrekken om zich zelf levend te voelen door deining tumult en drama. Als ze er achter komen wat voor kwetsbaarheden je hebt dan trekken ze je daar op leeg. Het zijn parasieten die energie van anderen nodig hebben om te weten dat ze bestaan. Gieles en Zeelenberg waren parasieten. mensen uitzuigen en achterlaten en zich nergens voor willen verantwoorden. Als je hun de macht geeft wordt je uitgezogen en maakten misbruik van vertrouwen en deden aan bedrog. mensen een wassen neus verkopen en een broodje aap verhaal ophangen voor veel geld. Toen de mensen er achter kwamen dat zij schade leden konden ze er nergens mee naar toe want dan verklaarden ze zich niet ontvankelijk voor de schade. Er is nooit een win win situatie en je moet het bij een confrontatie altijd verliezen. Ze chanteren je ook nog en zetten een masker op van gedupeerde terwijl zij dader waren en proberen heel net over te komen bij de politie maar ondertussen zijn het boeven De gedupeerde of de prooi moet zich nog verantwoorden nadat wat zij hebben misdaan. Als je zegt nadat wat waar en misdaan is dan zeggen ze dat je hun kwetst terwijl zij grof en onbillijk waren. Anderen moeten hun grenzen wel respecteren maar niet andersom. Ze zijn dood van binnen en maken dat anderen zich ook dood van binnen voelen. meestal kwetsbare mensen die in een onmachtspositie zitten. Van een psychopaat of narcist moet je het altijd verliezen en ze draaien de rollen ook nog eens om. je bent nog in staat een rede te voeren maar dat wordt een redetwist. Ze hebben geen denkraam en hun empathiecentrum is defect en zijn moreel kleurenblind. Het zijn meestal kwetsbare mensen en op kwetsbaarheden en mensen die en zielsverbinding hebben en zijn jaloers op hun eigenschappen omdat ze die zelf missen. Bij iemand z”n kwetsbaarheden daar valt het meest te halen. het is ongrijpbaar en van de buitenkant presenteren ze zich heel anders en menen het niet en voelen het ook niet ze spelen het alleen maar met dat medeleven.
Ik begrijp je helemaal. Mijn Narcist, die ik na 4 Jaar heb verlaten en.voor wie ik.alles heb gedaan heeft mij gedumpt als Oud Vuil.Na 4 jaren.op.eieren te hebben gelopen heb ik.er een.punt achter moeten zetten.Nu is hij zó kwaad en zei op een Avond Rot op, terwijl.ik.het alleen maar goed wou afsluiten maar hij sloeg letterlijk de Deur voor mijn neus dicht. Ben ook in zijn Web verstrikt geraakt. Onthield mij van mijn Vrienden, niets deed ik goed. Hij weet mij precies te raken want hij heeft mij zó bespeeld, dat hij mijn zwakke punten kent. Hij zei vaak: Daders worden Slachtoffers en Slachtoffers Daders. Nu, dit is uitgekomen.
Ik herken geen narcist in iemand die vindt dat de ander niet ‘knokt’ voor de relatie. Ik denk nl. dat een narcist ongevoelig is voor deze dingen.
Ik herken veel van wat ik hier lees. Ik ben radeloos, mijn vrouw heeft overspel gepleegd en ondanks een jaar huwelijkstherapie is ze door gegaan met haar overspel. Ze heeft iedereen voorgelogen en wil nu scheiden.
Alles ligt in haar ogen aan mij en ze neemt nergens verantwoordelijkheid voor. Ze sluit zich voor iedereen af die wil helpen…. De therapeut heeft aangegeven dat ze emotioneel onvolwassen is.
nu heb ik gelezen dat dit de oorzaak van: geen empathie tonen en ontiegelijk veel egoïsme kan zijn wat ik herken..,,, Ik weet dus niet of ze daadwerkelijk narcistisch is of dat dit door de onvolwassenheid komt.
Hoe kom ik hier achter???
Dank je wel voor je reactie op het artikel. Om op je vraag te antwoorden, het is niet zo zwart wit met narcisme. Mensen hebben in meer of mindere mate narcistische trekken. Het label op zich is niet zo belangrijk. Wel helpt dit inzicht om te leren hoe je het beste om kunt gaan met de ander.
Het belangrijkste advies dat ik eigenlijk heb is om je focus naar jezelf te verplaatsen en daarmee in eerste instantie verantwoorlijkheid te nemen voor je eigen welzijn. Je hebt er geen invloed op of een ander zich laat helpen of niet. Wel kun je jezelf helpen.
Ik wens je veel kracht toe.
Suzanne
Hoi Hoi,
Ik heb 3 jaar een relatie gehad met in mijn ogen een fijne en lieve man. We leefde 130 km uit elkaar en zagen elkaar regelmatig. Hij was er erg opgericht om zijn zaak in goede banen te lijden en verwachtte hulp. Ik zit in de zorg en het bedrijfsleven is niet zo mijn ding. Mijn moeder overlijd en ik heb het nodige te verwerken en op te ruimen. Kies er voor om veel in mijn woonplaats te zijn. Maak ook niet altijd de juiste keuzes in die tijd. Besef kwam later. Daar waar ik mijn partner steunde toen hij het zo zwaar had in en na zijn scheiding laat hij me letter verdrinken. Ik wilde niet meer druk zetten zijn dan zijn antwoorden. In mijn gevoel krijg ik het allemaal niet meer geregeld en besluiten we om en stapje terug te doen met veel verdriet. Na nog geen 14 dagen stapt hij over in een andere relatie. Waarbij ik ook nog zeg: Ik ging het je wel. Als mijn rust en besef komt dat er geen moeder meer is en geen huis om op te ruimen en gen thuis om naar toe te gaan wil ik met hem graag het gesprek aangaan met wat er wel voor mogelijkheden zijn dat we elkaar meer kunnen gaan zien. Want houden van was er nog steeds. Het antwoord is dan bikkel hard: Nee ik ben het committent met haar aan gegaan. We zijn 14 dagen verder. In de daar opvolgende gesprekken wordt er vooral gezegd dat onze verschillen zo groot zijn. Heel vreemd als hij in mei na het overlijden nog aangeeft de trein niet uit te stappen. En ja ik denderde door om verdriet te parkeren. Hij dacht alleen aan zich zelf. Is dit dan een narcistische persoonlijkheid. Zeker als hij ook nog verteld waar ze aan moest voldoen.
Ik ben 10 mnd verder en mijn verdriet is enorm en het krijgt geen plek. De antwoorden op mijn vragen krijg ik niet. Al het contact is verbroken.
Lieve Monique,
Dank voor je reactie op mijn artikel. Het klinkt misschien gek in de fase waarin je nu zit, maar alle antwoorden kun je uiteindelijk in jezelf vinden. Daar heb je hem niet voor nodig. Ook de vraag of hij een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft, is maar voor een heel klein deel werkelijk van belang voor jouw welzijn. Je mag je aandacht volledig op jezelf gaan richten. Mocht je voor het vinden van die antwoorden begeleiding kunnen gebruiken, dan weet je me te vinden.
Veel liefde en kracht toegewenst.
Hartelijke groet,
Suzanne
Beste,
Mijn relatie met een hoogst waarschijnlijk narcist heb ik nu 6 weken geleden verbroken, ik heb hem wel nog gezien maar omdat hij mijn grens niet wilde respecteren ben ik nergens meer op ingegaan.Ik hoorde een week niks en dan kreeg ik opeens bericht dat hij hoopte dat ik terug kwam omdat hij mij miste, ik vroeg of hij mijn grens ging respecteren en ……..geen antwoordt, weer een week later kreeg ik een bericht dat zijn gsm(geloof ik niet) kapot was en hij nog foto’s van onze vakantie wou hebben, het enige wat ik stuurde was dat onze relatie voorbij was en toen begonnen de hatelijke berichten waarna ik hem heb laten weten mij voor altijd met rust te laten en blokkeerde ik hem……wat kan ik nu nog verwachten want ik weet uit ervaring dat hij weer ergens gaat opduiken, rijdt zelfs langs mijn huis om te zien of ik thuis ben.
Beste Suzanne,
Veel dank voor je artikel. Alleen al doordat ik jouw omschrijving van narcisme kan lezen, voel ik mij enorm gesteund.
De meeste mensen die reageerden vertellen over hun afgelopen of hoog gespannen liefdesrelaties met een narcist.
Bij mij is het mijn stiefmoeder die er een is. Ze heeft mij vroeger als kind verschrikkelijke dingen gezegd om me onderuit te halen en mij in te prenten dat ik lelijk zou zijn – terwijl ik eigenlijk altijd meer dan voldoende aandacht heb gekregen van mannen, altijd met het grootste gemak aan een relatie ben geraakt. Daarnaast heb ik haar meer dan eens op grote leugens betrapt. Ook was ze ontzettend, abnormaal harteloos toen mijn tante terminaal ziek was. En ze heeft mijn moeder haar hele leven lang tegen mij zwart gemaakt. Ze was geobsedeerd over mijn moeder. Ze kon er niet over zwijgen. Haar altijd naar beneden halen, ongelooflijk.
Ik kreeg steeds meer last van dwanggedachten over wat zij allemaal gezegd heeft tegen mij en ik werd er echt onrustig van. Zo kon het niet meer verder. Daarom heb ik haar een poosje geleden een brief gestuurd waarin ik het allemaal heb uitgelegd, hoe ze me heeft behandeld en hoe diep ze me daarmee heeft gekwetst. Ze heeft zich ondertussen nog altijd niet geëxcuseerd, wat voor mij onbegrijpelijk is. Ik zou de dag niet doorkomen als ik wist dat ik iemand verdriet had aangedaan. Ik zou geen oog kunnen dichtdoen zonder mij te verontschuldigen. Wat alleen maar bewijst dat ze dus een echte narcist is. Een normaal mens zou zo niet kunnen leven.
Het allerergste is dat mijn vader die met haar samenwoont, het blijkbaar ook niet nodig vindt dat zij zich tegenover mij verontschuldigt. Ik heb zelf een relatie met een man met volwassen kinderen. Als ik de dochter van mijn man zou kwetsen en zij zou dat vertellen aan mijn partner, dan zou mijn man nog niet met mij aan tafel kunnen zitten zonder dat ik mij eerst zou hebben verontschuldigd tegenover zijn dochter. Hij is dan ook een normale vader. Mijn vader is allicht zelf een narcist. Dat is de trieste waarheid. Ik sta, op mijn oom en tante na, die geweldig zijn, helemaal alleen in de familie nu, terwijl ik juist altijd vanuit het goede heb gehandeld. Dit is zo oneerlijk allemaal. Ik zou heel graag praten met lotgenoten die ook met familiebreuken zitten. Als iemand die dit leest en wil praten, dat zou fantastisch zijn.
Heel veel goede moed allemaal en laat jullie niet keer op keer weer in het verleden trekken. Focus op jezelf, zoals Suzanne zegt en op het nu dat nu is en dat zoveel mogelijkheden biedt.
Ik ben blij dat het lezen van het artikel je steunt. Dank je wel voor je reactie. Hartelijke groet, Suzanne
Vraag je af; ´Hoe word / werd ik behandeld c.q er met me om gegaan?¨ En is het -eerlijke – antwoord¨ Respectloos!¨ dan heb je met een narcist-e- te maken!!!!!!!!!!!!!!!!
Een narcist draait een verwijt vaak om en beschuldigt jou zrlf van dat verwijt. Zorgt dat je je schuldig voelt over je verwijt…
Ik herken helaas alles. De ontbrekende stukjes van de puzzel.
Het schakelen tussen lief en aardig naar koud en kil voor mij door onbekende reden, is dan een wisseling van masker blijkbaar. Het doet nog steeds pijn om te beseffen dat hij echt een narcist is en geen autist wat ik eerst vermoedde. Dat betekent nog niet dat het geen pijn doet, wanneer je zolang in iets geloofd hebt wat blijkbaar allemaal fake en nep is geweest.
Voor GV; Tuurlijk doet het pijn! Maar het is wel een pijn die uiteindelijk helend is. Als een narcist het niet bij je red met ´ lief en aardig´ om macht over je te krijgen schakelt hij/ zij vaak over op koud en kil om je er onder te krijgen! narcisme; ´n sociaal handicap. Ze ( narcisten ) weten NIET hoe ze op een normale manier met je om moeten/ kunnen gaan. Daarom – voor hen- beter boven de mensen staan dan er tussen ofwel gelijkwaardig. ´t gaat om de MACHT! En door jou onmachtig te maken………
De ENIGE taal die ze verstaan is ´Jouw taal, mijn taal´ ; een koekie van EIGEN deeg! Ik heb het gedaan en ben sinds een jaar van mijn narcistische therapeute af, ( werd als gevolg daarvan ´spontaan ´ op de stoep gezet door haar ) en ik begin licht aan het einde van de tunnel te zien! Het leven begint mij weer wat toe te lachen!!! En dat gun ik iedereen die – nu – met een narcist ( e ) te maken heeft! ´t leven heeft en kan je letterlijk en figuurlijk bieden dan een narcist(e) ……. ´t Heeft tijd nodig. En contact met je ZELF!
Mijn moeder kon me volledig verrot schelden (waarbij ik volledig de grond in werd geboord, daarna veranderde haar gezicht naar vrolijk en ging ze fluitend de was doen ofzo, terwijl ik in puin lag)(ik begrijp nog steeds niet hoe je zo met je eigen kind kan omgaan) en vervolgens mijn vader, ouders van vriendinnen, leraren op school, heel de familie vertellen dat IK agressief was geweest. Ik heb jaren gedacht dat er met mij van alles mis was (en dat was ook zo, ik heb jaren psychisch in puin gelegen vanwege mijn diepe zelfhaat die me is aangeleerd), totdat ik ging leren over narcisme. Ik ben bijna 50 en ben nóg bezig me gezond los te maken van deze mensen (mijn vader stond altijd aan haar kant). Hoe meer ik er over leer, hoe gezonder ik me voel. Tot op de dag van vandaag ben ik de zondebok in dat gezin, daarom ben ik er een paar jaar geleden uitgestapt. Die mensen nemen gen enkele verantwoordelijkheid voor hujn eigen gedrag, en dragen dus op geen enkele manier bij aan het oplossen van de problemen tussen ons. En ik vertik het na al die jaren om telkens de schuld op mijn schouders geschoven te krijgen. Tja, en dat het je ouders zijn maakt het juist zo moeilijk. Waren het vreemden geweest dan had ik ze 30 jaar geleden al de rug toegedraaid.
Zo’n 10 jaar geleden heeft een jeugdvriend (een aardige student van de kweekschool) mij benaderd. Inmiddels was hij ook gepensioneerd en had een succesvolle loopbaan gehad als onderwijzer. Ik was toen nog getrouwd met een lieve man; hij is net overleden na 47 jaar huwelijk. Na het overlijden van mijn man, kreeg ik via een bloemenzaak een bloemetje aan de deur. En een jaartje later werd ik gebeld voor een etentje (want hij was toch in de buurt). Maar ik was (en ben nog) in de rouw en liet het maar over mij heen gaan. Wat opviel, was, dat hij mij mailtjes stuurde over het baptistengeloof, streng gereformeerd. Hij probeerde mij gewoon te bekeren (ik ben katholiek) met emails over (al dan niet zelf geschreven) preken over hel en verdoemenis, en dat degenen die zich niet bekeerden, verloren zielen waren. Vol bijbelteksten. Vreselijk. wat was die aardige student van vroeger, veranderd! Tot een religieuze narcist. Ik heb hem een internetartikel gezonden over religieus narcisme, om te laten zien dat ik hem daarvan verdacht. En sindsdien laat hij mij met rust en heeft hij het contact verbroken, met de woorden: hoe ouder, hoe gekker. Hij draait de zaken om, die leuze geldt voor hem en niet voor mij. Daarbij: ik heb nooit naar hem en het verleden gezocht.
Ik heb een relatie gehad v 17 Jr met een narcist.
Ze intimideren,manipuleren ,domineren.
Je word voor alles uitgescholden.
En het is altijd jouw schuld.Of van je kids
Hij zei altijd ik lieg nooit. Maar jullie liegen altijd Hij Is een grote pathologische leugenaar.Ga nooit vreemd. En ik heb niemand nodig Nee jij bent zijn verlengstuk
Zogauw jij weg bent zit her volgende slachtoffer alweer binnen.Ik ben uit de relatie gestapt.God zij dank.En als je eindelijk uit de relatie hebt kunnen stappen vallen de vele puzzelstukjes in elkaar.En het is een hele grote puzzel
Hij is een onzeker en zielig ventje met een opgeblazen ego.
Maar voor de buitenwereld zorgzaam. Alles spiegelen ze.
Is er iemand die dit meemaakt met eigen kind en dan ook nog zijn lief die dit ook is . Ik weet mij gene raad meer ik zelf ben een Hss / hsp persoon en ben enorm gevoelig in deze prikkels om mij heen echter is eigen kind en diens lief is nog eniger veel valser en dacht mens lijdt aan borderline maar hoe meer ik lees van narcist hoe meer ik bewuster word ervan dat dit twee zijn en in relatie en onder mijn dak inwonen en echt het hier niet zo aangenaam maken en als ik mijn moeder zijn wil laten tellen dan krijg ik antwoorden die door mijn hart snijden. Ik heb fouten gemaakt hun ontnomen geweest en toch keren mijn twee kids iedere keer terug naar mij omdat ik hun teveel boven mijn hoofd heb laten lopen omdat ik financieel door hun beide vaders de hand werd afgesneden. Echt wie kan mij tips geven want vind afschuwelijk van mezelf als moeder te zeggen help mijn kind is narcist en dat lief nog veel eniger ! Hoe ga je hiermee om ? Help