Sluit in 5 stappen vrede met je innerlijke criticus

Je hebt er vast weleens over gehoord, de inner critic, oftewel de innerlijke criticus. Dat had ik ook en ik was me ook best wel bewust van haar aanwezigheid in mij. Toch vielen de kwartjes ineens kletterend toen ik een tijdje terug alweer besloten had om ‘ja’ te zeggen tegen alles wat zich in mij aandiende (zie daarvoor mijn artikel Kun jij ‘ja’ zeggen tegen het leven?).

Ik realiseerde me dat dat ‘ja’ zeggen me heel goed lukte met een heleboel lastige emoties (als woede en angst) en vervelende gebeurtenissen, maar met één ding lukte het niet, namelijk met mijn innerlijke criticus. Daar zei ik nog steeds keihard ‘nee!’ tegen iedere keer als deze zich aandiende.

De innerlijke criticus houdt je in de gaten

Dan had ik bijvoorbeeld iets spontaan gedaan of gezegd waar mijn innerlijke criticus natuurlijk meteen van alles van vond en hup ik drukte die stem en alle nare gevoelens die deze bij me opriep weg. Bah, wat werd ik daar vervelend van!

Herken jij die stem? Die van je innerlijke criticus die al je doen en laten nauwkeurig in de gaten houdt en die op je donder geeft als je het niet goed genoeg hebt gedaan? Die stem die je je zo waardeloos over jezelf kan laten voelen dat je er naar van wordt?

Ik denk dat iedereen die stem wel in meer of mindere mate kent.

Hoe breng je hem tot zwijgen?

Hoe kun je nu het beste met die stem omgaan? Wegdrukken werkt in ieder geval averechts, dat ik je uit ervaring vertellen. Zo werkt het nu eenmaal met alles wat je liever zou zien gaan in je leven. Alles waar je de strijd mee aangaat, blijft juist hardnekkig aanwezig.

Ik geef je hieronder 5 tips over dingen die je wel kunt doen.

1. Zeg er ‘ja’ tegen.

Hoe doe je dat? Nou, gewoon, in jezelf zeggen ‘hallo innerlijke criticus, ik zie je’. ‘Het is oké dat je er bent’.

2. Erken waar de stem vandaan komt.

Aan wie doet die stem je het meest denken? Aan je moeder? Je vader? Kun je zien dat die stem een verinnelijking is van die stem van die persoon? Maar dat er wel degelijk een verschil bestaat tussen die stem in jou, die een deel van jou is, en die van je moeder of je vader?

3. Zie in dat de stem je probeert (en heeft proberen) te beschermen.

Dit is essentieel. Als je inziet dat je innerlijke criticus je alleen maar probeert te beschermen tegen ‘de grote boze buitenwereld’ dan maakt dat je milder. Het maakt dat je met zachtere ogen naar je innerlijke criticus én naar je ouders kijkt.

4. Praat met je innerlijke criticus.

Vertel hem of haar dat je ziet wat deze probeert te doen. Je kunt zelfs ‘dank je wel’ zeggen. En merk eens op wat dat in je verandert. En daarna kun je je innerlijke criticus natuurlijk ook vriendelijk vertellen dat je hem/haar even niet nodig hebt. 😉

5. Ervaar de rust

Want dat is wat er gebeurt als je alle delen in jezelf, ook de lastige, omarmt en weer bewust deel uit laat maken van wie jij bent. Dan ontstaat er rust en het maakt dat jij bewust kunt kiezen welk deel er in jou aan het roer staat.

Ik ben heel benieuwd naar jouw ervaringen. Je kunt ze hieronder met me delen!

Plaats een reactie