Ik heb nog nooit een gaatje gehad. Ik heb geen tandartsverzekering, want die heb ik niet nodig en stiekem ben ik daar een beetje trots op. Ooit had een tandarts tegen me gezegd: ‘Jij krijgt nooit gaatjes’ en ik had dat direct en met liefde aangenomen. Maar toen ontdekte ik eergisteren ineens een zwart puntje in mijn tweede kies linksachter. ‘Maar dat kan toch niet!,’ dacht ik, terwijl ik mijn kies bestudeerde in de spiegel en mezelf ervan probeerde te overtuigen dat het aanslag was. Ik voelde een combinatie van paniek en teleurstelling. Ik neem beloftes serieus, dus ook die van de tandarts.
Bang voor de tandarts
Sinds eergister krijg ik die kies en dat mogelijke gaatje maar niet uit mijn gedachten. Eigenlijk ben ik hartstikke bang voor de tandarts. Ik stel me een helse pijn voor als die boor mijn kies raakt. Ik word al helemaal akelig van het idee. En dus probeer ik mezelf er nu al twee dagen van te overtuigen dat het gaatje er niet is. Of ik probeer me voor te stellen dat er misschien een volledig pijnloos alternatief is: dat de tandarts er een laagje van iets overheen smeert en klaar is kees.
Het voelt een beetje gek, maar het doet geen pijn
Maar omdat dat allemaal niet hielp en dit best wel wat energie kost, besloot ik het over mijn angst te hebben met een ervaringsdeskundige. Ik vroeg aan mijn vriendin hoeveel pijn dat boren eigenlijk doet en ze zei: ‘als het een diep gaatje is dan verdoven ze het. Dat is een klein prikje. Als het een oppervlakkig gaatje is dat voelt het een beetje gek, maar het doet geen pijn.’ En ik maar denken dat ik iets verschrikkelijks zou moeten doormaken!
Angst voor emoties
Het deed me ineens denken aan de angst die veel mensen hebben voor emoties. Zonder dat we het doorhebben, stoppen we nare gevoelens weg zodra ze aan de oppervlakte komen. Dit heeft het leven ons nu eenmaal geleerd. De één doet dat door zichzelf continu bezig te houden, de ander door de koelkast leeg te eten of een paar glazen wijn weg te drinken. We doen alsof ze er niet zijn of onderdrukken ze (we ‘smeren er een laagje overheen’) door chocola of alcohol.
Was ik daar nu zo bang voor?
Eén van de dingen die ik doe met de mensen die een programma bij me volgen is ze helpen gevoelens te verwelkomen die ze bewust of onbewust weggestopt hebben. Regelmatig zeggen mijn cliënten na een sessie: ‘wat idioot, was ik daar nu zo bang voor?’. Emoties doen namelijk geen pijn. Ze voelen een beetje gek. Niet perse prettig, maar ze duren maar even. En je voelt je daarna zoveel lichter!
Ik heb de tandarts dus maar gebeld voor een afspraak.
Wil jij een afspraak met mij zodat ook jij je een stuk lichter gaat voelen? Neem contact met me op!
Wil je liever eerst zelf aan de slag? Schrijf je in voor mijn gratis online mini-cursus Bewust Opruimen waarin je een prachtige meditatie vindt om emoties los te laten.
